Stefanka

Jedni mówią na nie stefanka inni miodownik, ale czy ważna jest nazwa? To ciasto gościło w moim domu rodzinnym na niemal każde święta. Pamiętam jak Mama zawsze dzień wcześniej piekła placki, by zmiękły, a dopiero kolejnego dnia ręcznie ucierała masę, a mi pozwalała próbować. Teraz z racji moich wiecznych eksperymentów piekę je rzadziej ale nadal bardzo lubię. Bo czy można nie lubić kruchego miodowego ciasta przełożonego masą z kaszą manną i oblanego czekoladą? :)

Placki:

• 4 szklanki mąki
• 1 łyżeczka sody
• 3/4 kostki masła (można użyć margaryny)
• 1/2 szklanki płynnego miodu
• 3 jaja
• 1/2 szklanki cukru

Z podanych składników zagniatamy kruche ciasto, jeśli  z jakiegoś powodu klei się do rąk dodajemy jeszcze trochę mąki, jeśli natomiast nie chce się zagnieść dodajemy łyżkę lub 2 kwaśnej śmietany. Gotowe ciasto dzielimy na 3 równe części, rozwałkowujemy na wielkość blaszki (23x35 cm) i pieczemy w 180 st. C na złoty kolor. Najlepiej jest upiec placki dzień lub 2 wcześniej, by poleżały i zmiękły, jeżeli nie mamy takiej możliwość po ostygnięciu przekładamy je masą.

Masa:

• 1/2 litra mleka
• 4 łyżki kaszy manny
• 1 kostka masła
• 1 szklanka cukru pudru
• sok z cytryny (lub kwasek cytrynowy rozcieńczony z wodą)
• tabliczka czekolady
• 3-4 łyżki mleka

Zagotowujemy mleko, na wrzące wsypujemy kaszę i gotujemy, mieszając do momentu aż kasza zrobi się gęsta. Odstawiamy do ostygnięcia. Miękkie masło ucieramy na puch partiami dodając cukier puder. Następnie nie przestając ucierać dodajemy po łyżce kaszy i sok z cytryny, ale tutaj już radzę próbować masy by nie okazała się zbyt kwaśna. Gotowym kremem przekładamy placki, a wierz oblewamy czekoladą rozpuszczoną wraz z mlekiem w kąpieli wodnej.
Smacznego